Baśnie i bajki przekazują dzieciom najważniejsze prawdy o życiu, w sposób ciekawy
i skuteczny. Poprzez bajki i baśnie dzieci się uczą dokonywania wyboru i utrwalają dobre postawy.
Działają one na wyobraźnie i na serce dziecka, są ciekawe.
Podczas opowiadania towarzyszy atmosfera bliskości i intymności, nadawca – odbiorca
np. dziecko– matka (przed snem), nauczyciel – dziecko. Uczą życiowych ról.
Dziecko w wieku przedszkolny jest wrażliwe na sztukę w różnych formach.
Jest ciekawe świata. Poszukuje przeżyć umożliwiających mu poczucie własnej tożsamości
w chaosie własnych doznań i doświadczeń. Ważny jest w tej dziedzinie wpływ rodziców lub opiekunów.
Znaczący wpływ ma dziedzictwo kultury,
jeśli jest przekazywane we właściwy sposób.
Utwory literackie przekazują to najlepiej małemu człowiekowi.
Bajka dostarcza wzorców, ukazuje świat fantastyczny, w którym postacie bohaterów
i ich losy maja charakter symboli i nie liczą się z prawami rządzącymi w świecie realnym.
Są dzięki temu bardziej wyraziste, dostępne i piękne. Odpowiadają dziecięcemu ujmowaniu świata.
Bajka nie przeszkadza rozwojowi realnej wiedzy dziecka o rzeczywistym świecie
wręcz przeciwnie – przez kontrast pozwala, lepiej go zrozumieć i podporządkować zdobyte doświadczenie.
Dziecko dzięki bajkom uczy się ujmować myślowo (wyobrażeniowo) całość życiowych zdarzeń,
zdawać sobie sprawę z ich przebiegu, wiązać w myśl poszczególne fakty
i podporządkować je „głównej myśli przewodniej”. Zatem bajka pobudzając fantazje
i wyobraźnie, kształci mechanizmy wyobrażeniowe i rozszerza zakres jego doświadczeń.
Bajka przyczynia się do poznanie przez dziecko nowych rzeczy,
zdobycia wiadomości z życia codziennego, poznać historię, geografię, prawa przyrody.
Bajka pozwala chronić osobowość dziecka, daje możliwość gromadzenia siły
do opanowania problemów życiowych i przeżyć wewnętrznych.
Form przekazu bajek jest wiele.
Szczególnie bogatą gamę możliwości dostarczają nam środki audiowizualne (magnetofon, radio, płyty, TV, komputery).
Ale przekaz techniczny nigdy nie zastąpi przekazu żywego słowa i kontaktu ze słuchaczem.
Gdy bajka jest pięknie opowiadana i dołączone są działania aktorskie (mimika, gesty)
wtedy to dzieci bardzo głęboko ją przeżywają. Pięknie opowiedzianych
lub czytanych bajek dzieci mogą (i chcą) słuchać wielokrotnie – nadal przeżywając jej treść.
Z bajek można skutecznie korzystać w terapii,
w nauczaniu i wychowaniu (ucząc dziecko tolerancji i cierpliwości).
Poprzez bajkę można wprowadzić dziecko w sposób łagodny
i bezpieczny ( bez uciekania do kłamstw), w trudne tematy, jak: miłość, pochodzenie dziecka itp.
(oczywiście, gdy samo zapyta, np.„Mamusiu …skąd się wzięłam”).
Bajka terapeutyczna adresowana jest głównie do dzieci (od 4-9 lat)
ma na celu uspokojenie dziecka, zredukowanie problemów emocjonalnych
i wspieranie rozwoju osobowego dziecka. Pozwala dziecku bez lęku spojrzeć
na swoje problemy i uczy jak sobie z nimi radzić,
zaczyna pozytywnie myśleć o sytuacjach trudnych – lękotwórczych.
Dzięki bajkom tajemnicze lęki dręczące dziecko tracą swoja moc,
staja się zwykłymi sytuacjami, w których dziecko potrafi dobrze działać.
Bajka jest utworem, który rozwija i kształtuje osobowość.
Dlatego już od najmłodszych lat powinniśmy wprowadzać dzieci w krainę bajek i baśni.
Zatem
„Czytajmy dzieciom, aby były mądre, dobre i szczęśliwe !”
