Zdalne nauczanie "Biedronki" 27.04.2020

WITAM WSZYSTKIE DZIECI Z GRUPY BIEDRONKI

W tym tygodniu będziemy się skupiać na poznawaniu swojej miejscowości i okolicy.

Na wstępie pytanie. Czy wiesz i znasz nazwę swojej miejscowości w której mieszkasz?
A wiesz dlaczego nasza Czarna nazwana jest Czarną?
Otóż legenda głosi, że w bardzo dawnych, dawnych czasach na terenie naszej miejscowości rósł stary, ciemny bór. Czyli las.
Żyły tu wilki, lisy, dziki ale wokół było pięknie i zielono. Pewnego razu do naszych lasów przybyli drwale, którzy karczowali las.
Wypalali też suche i niepotrzebne gałęzie. Palili więc ogniska, a od dymu i spalonego drewna byli ciągle czarni i usmoleni. Wkrótce powstała osada, w której osiedlili się czarni, usmoleni drwale. A ta osada to nasza CZARNA.


A tak wygląda nasza współczesna Czarna. Czy rozpoznajesz te miejsca?

Tego zdarzenia nie pamiętacie, bo Was jeszcze nie było, ale to wydarzyło się naprawdę w 2009 roku.
Wasi rodzice to widzieli. Powódź zalała całe przedszkole.













Teraz przynieś klocki małe, duże, drewniane, kolorowe, jakie masz i….
Zbuduj z klocków (różnego rodzaju i różnej wielkości) budowle przypominające te, które znajdują się w ich najbliższej okolicy.

Zabawa ruchowa

Poszło dziewczę po ziele, po ziele, po ziele
Nazbierało niewiele, niewiele, bęc                   ( małe kółeczko w parze, chodzimy
                                                                             wokoło)
Przyszedł do niej braciszek,                              ( stoimy do siebie twarzami i maszerujemy
Połamał jej koszyczek                                       (wyprostowanymi dłońmi pocieramy jedna
                                                                            o drugą)   
Oj ty, ty, oj ty, ty,                        ( grozimy paluszkiem)
Za koszyczek zapłać mi             ( ręce na biodra o półobroty na boki)         

Zabawę powtarzamy kilka razy, dzieci ją uwielbiają.

Słuchanie opowiadania A. Widzowskiej „Łazienki.”

Olek bardzo lubi chodzić do przedszkola. Najbardziej cieszy go zabawa w ogródku oraz wycieczki. 
Jednak, kiedy pani wspomniała, że planuje wyjście do Łazienek, 
Olek posmutniał.
– Do łazienek? Mnie się wcale nie chce siusiu…
– Łazienki Królewskie to znany warszawski park położony wokół pięknego pałacu – wyjaśniła pani.
– A ja już tam byłem… – jęknął Maciuś.
Pogoda była słoneczna, a park okazał się pełen niespodzianek.
 Dzieci odwiedziły Amfiteatr, gdzie w dawnych czasach odbywały się przedstawienia dla króla Stanisława Augusta Poniatowskiego. 
Pani powiedziała, że wciąż można tu podziwiać sztuki teatralne i koncerty.
– Ten król miał na imię tak jak ja – ucieszył się Staś. – Ciekawe, czy lubił frytki…
– Wtedy nie znano frytek – wyjaśniła pani.
W południowej części Łazienek znajdowała się wielka misa, a nad nią rzeźba lwa wypluwającego wodę.
– Zobaczcie, jakie źródełko! – pisnęła Zosia. – Możemy umyć ręce?
– Oczywiście.
– A ten lew gryzie?
– Nie, to tylko fontanna w kształcie lwiej głowy – uspokoiła ją pani.
– Ja już tu byłem – jęknął po raz drugi, Maciuś.
– Ale marudzisz – zdenerwował się Olek.
W stawie pływały ogromne pomarańczowe karpie. Podczas, gdy pani pokazywała dzieciom sikorki, 
Zuzia z Kubą postanowili nakarmić karpie resztkami bułki, którą Zuzia zabrała na wycieczkę. 
Gdy tylko pani to zauważyła, powiedziała dzieciom, że w każdym parku obowiązuje regulamin.
 W Łazienkach Królewskich zgodnie z regulaminem nie wolno karmić zwierząt i rozsypywać im pokarmu. 
Nie wolno także dotykać zwierząt w szczególności wiewiórek i pawi. 
– Ja już tu byłem – znów odezwał się Maciuś.
Nawet wiewiórki nie wywołały uśmiechu na jego buzi. 
Jednak przy wyjściu z parku, Maciuś zaskoczył wszystkich.
– Tutaj nie byłem! Co to za pan pod żelaznym drzewem? – zapytał, wyraźnie ożywiony.
– To jest pomnik Fryderyka Chopina, polskiego kompozytora i pianisty. 
A drzewo, pod którym siedzi, to 
wierzba, symbol Polski. 
Maciuś po raz pierwszy uśmiechnął się od ucha do ucha i powiedział:
– Też bym chciał taki pomnik w mojej łazience…
Kolejnym punktem wycieczki była stadnina koni znajdująca się nieopodal Warszawy.
– Konie! – zawołał nagle rozradowany Olek.
Rzeczywiście, za ogrodzeniem spokojnie pasły się konie: 
brązowe, czarne, nakrapiane i nawet jeden biały. 
Dzieci mogły je pogłaskać po mięciutkich chrapkach.
 Były tam nawet dwa kucyki z warkoczykami zaplecionymi na grzywach.
– Może zamiast psa rodzice zgodzą się na konia? – pomyślał Olek. – Tylko gdzie on by mieszkał?
 Muszę to jeszcze przemyśleć.

Rozmowa kierowana na podstawie opowiadania i ilustracji w książce.

• Dokąd dzieci wybrały się na wycieczkę?
• Co znajdowało się w parku w Łazienkach Królewskich?
• Jaki kształt miała fontanna, którą zobaczyły dzieci w parku?
• Jakie zwierzęta dzieci wydziały w parku?
• Jak się nazywa słynny polski muzyk, którego pomnik znajduje się w warszawskich Łazienkach?
• Gdzie dzieci udały się po zwiedzeniu Łazienek?

Fryderyk Chopin to słynny polski i bardzo zdolny kompozytor.
Napisał bardzo wiele utworów na fortepian, a jego koncerty odbywają się m.in. w warszawskich łazienkach.
Fryderyk umarł jako młody człowiek, zachorował na gruźlicę. Jest to bardzo groźna choroba płuc.

Teraz zachęcamy dziecko, aby wygodnie położyło się na dywanie, zamknęło oczy i wysłuchały utworu F. Chopina,
a następnie opowiedziały, z czym kojarzy im się ten utwór.
W celu odtworzenia utworu F. Chopina N. może skorzystać ze strony internetowej:

http://pl.chopin.nifc.pl/chopin/composition/detail/id/151

Improwizacja ruchowa do utworu F. Chopina dziecko słuchając utworu F. Chopina Mazurek As-dur,
w dowolny sposób pokazuje ruchem to, o czym według nich opowiada muzyka.

Karta pracy, cz. 2, nr 14 Karty pracy, cz. 2, nr 38 i 39

Dzieci:

• wskazują zdjęcia przedstawiające miasto i wioskę,
• dopasowują naklejkę do zdjęcia i ją naklejają,
• wskazują, gdzie można zobaczyć elementy przedstawione na zdjęciach.

Dzieci:

• nazywają pojazdy i miejsca przedstawione na zdjęciach,
• naklejają n3.

Ćwiczenia słuchowe „ Odgłosy miasta i wsi”
W ramach odpoczynku po zabawie zaproponujmy dzieciom wsłuchanie się w dźwięki miasta i wsi.
Po wysłuchaniu fragmentów spytajcie,
które dźwięki są milsze dla ucha i dlaczego?

Zabawa dydaktyczna „ Miasto- wieś”
Umieśćcie kartki z narysowanymi domami w różnych miejscach pokoju (tak aby dzieci mogły przy nich stanąć)

Powiedzcie dzieciom , że podczas muzyki mogą wesoło brykać po dywanie, na pauzę trzeba się zatrzymać i posłuchać jaki przedmiot, rzecz powie rodzic.
Jeśli będzie to coś co znajduje się na wsi dziecko biegnie pod domek jednorodzinny, jeśli to przedmiot z miasta biegnie pod rysunek bloku.

A teraz zapraszam na ulubiony filmik
„ Jedynkowe przedszkole. Miasto i wieś”

A na koniec zajęć namaluj farbami swój dom i podwórko.

Na dzisiaj tyle, serdecznie pozdrawiam i proszę o zdjęcia waszej pracy.

Bądźcie grzeczni. Pa, pa

Powodzenia Pani Renata.