Rozwój manualny dziecka

Rozwój manualny dziecka

          Rozwój manualny dziecka w wieku przedszkolnym pozwala mu na wykonywanie wielu czynności, do których potrzebne są sprawne ręce, a szczególnie palce. Sprawność motoryczna oznacza nie tylko naukę malowania czy pisania, ale także umiejętność samodzielnego zasznurowania butów, mycia zębów czy zapięcia guzików. Dlatego też zadaniem rodziców jest kształcić i rozwijać sprawność motoryczną swojej pociechy.
W przypadku dzieci najlepszą formą nauki jest oczywiście zabawa. Sprawność motoryczna dziecka powinna być rozwijana poprzez gry, kalambury i wycinanki. Potrzebne są nie tylko kolorowe kredki czy malowanki, ale także klocki, kręgle, plastelina czy zabawki konstrukcyjne.

Przykłady ćwiczeń rozwijających sprawność manualną i grafomotoryczną:

• układanie z tasiemki lub sznurka różnych figur geometrycznych;
• ugniatanie kul z bibuły, waty, papieru, plasteliny, gazet;
• ugniatanie plasteliny i zapełnianie nią różnych powierzchni np. koła, trójkąta, kwadratu;
• wałkowanie cienkich wałeczków z plasteliny czy modeliny i obwodzenie nimi narysowanych przedmiotów i figur;
• lepienie z plasteliny czy modeliny różnych zwierząt (np. psa, kota, jeża) ze szczególnym zwróceniem uwagi na części składowe (głowa, szyja, tułów, łapy);
• układanie na kartkach papieru z różnych materiałów i elementów kompozycji
  z liści, z owoców, z kory, z wełny, ze szmatek itp.;
• zabawy w rzucaniu do celu piłek różnej wielkości, obręczy, woreczków;
• stukanie czubkami palców naśladując grę na pianinie, padanie deszczu,
• cięcie papieru wzdłuż linii prostych, falistych, łamanych, kolistych;
• rysowanie dowolnych wzorów palcem i dłonią na tackach z rozsypaną kaszą drobno i gruboziarnistą;
• nawlekanie koralików czy guzików na sznurek lub żyłkę;
• przewlekanie sznureczków przez otwory (tzw. wyszywanki bez igły);
• wycinanie nożyczkami różnych obrazków z gazet i czasopism oraz naklejanie ich na papier;
• zapinanie i odpinanie guzików i zamków błyskawicznych przy ubraniach;
• łączenie kropek lub kresek tworzących najpierw proste, a później coraz bardziej skomplikowane wzory;
• obrysowywanie szablonów różnych figur geometrycznych i kolorowanie ich.

Należy pamiętać aby czas trwania zajęć powinien być dostosowany do wieku              i możliwości dziecka.  Kredki i ołówki powinny być miękkie.  Można pomagać dziecku poprzez delikatne prowadzenie jego ręki.  Gdy dziecko ma trudności z wykonaniem zadania, należy wskazać dalszy kierunek pracy.  Należy pozytywnie mobilizować dziecko do samodzielnej pracy poprzez pochwały i zachęty.  Każdorazowo nagradzać pochwałami wysiłki dziecka włożone w wykonanie zadania.

Pamiętajmy o tym, że proponowane ćwiczenia mają być dla dziecka radosną zabawą, a nie przykrym obowiązkiem.